ما گدایان خیل سلطانیم ---------------------------- شهربند هوای جانانیم

بنده را نام   خویشتن   نبود ------------------- هرچه ما را لقب دهند آنیم

گر برانند و  گر    ببخشایند --------------------- ره به جای دگر نمی دانیم

چون دلآرم   میزند   شمشیر ---------------------- سر ببازیم و رخ نگردانیم

دوستان درهوای صحبت یار -------------------- زر فشانند و ما سرافشانیم

مر خداوند عقل و دانش را --------------------------- عیب ما مگو که نادانیم

هر گلی نو که در جهان آید ------------------- ما به عشقش هزار دستانیم

تنگ چشمان نظر به میوه کنند ---------------------- ما تماشاگران بستانیم

تو به سیمای شخص می نگری ---------------------- ما در اثار صنع حیرانیم

هر چه گفتیم جز حکایت دوست -------------- در همه عمر از آن پشیمانیم

سعدیا بی وجود صحبت یار ---------------------- همه عالم به هیچ نستانیم

ترک جان عزیز بتوان گفت  --------------------------------- ترک یار عزیز نتوانیم

نوشته شده توسط : علی انصاری

نظرات دیگران [ نظر]